Susuyorumm Şiiri - İlyas Kunt

Siir ilyas kunt

Bana birşey sormayın...
O kadar yoruldumki ...
Ne' küfrüm kaldı, dilimde...
Ne'de Bedduam...
Artık susuyorum sözlerimi..

Aşk diye yataga yatanlar....
Ertesi gün düşman oldular...
Yatakmı rahat degildi...
Yoksa uykularımı kaçtı...
Halen ,anlamış degilim....
Anlasamda....Susuyorum

Aslında anlıyorumda....
Size anlatmak zor ...
Yaşamadan insan anlayamaz...
En iyi tecrübem bu...
O yüzden ,
Ben Artık, susuyorum,
Susuyorum sözlerimi.
insan evladı gariptir...
Binbir çeşidini tanırsın...
Ama anlayamazsın...
Uzaktan gelen ,davulun sesi ...
Hoş gelirmiş ya kulaga.. .
İşte Aynen öyledir...
insanlar'da uzaktan iyidir...
Tanıdıkça...
Ya çok seversin
Ya'da lanet edersin...

Sakın Şu sözleri unutmayın...
Dört duvar içinde ,yaşamadan.
insanları tanıyamazsınız..
Hele bazıları vardır...
Dört duvar'da yetmez ,tanımaya...
Tanıyamazsın.. yorma kendini...
Ömrün biter...sen bitersin.
Yinede tanıyamazsın...

Gün gelir tanırsın...
Bir bakarsın aynaya...
Saçlarındaki beyazlar...
biten ömrünü vurur yüzüne...

Ben artık susuyorum...
konusmak istemiyorum...
Konustukça yaralarım açılıryor..
Kimse merhem olmaz bana...
Yine kendim sararım yaraları...

insanlarla, fazla konusmayın
Susun...dinleyin.
Konustugunuz her söz...
Ya katiliniz olur.
Yada anlamaz kimse...
Düserseniz bi gün...
Elini uzatan olmaz..
düşmeyin...
Sabredin...şükredin...
Hayırlısını dileyin ,ALLAH'dan..
Ama...Sakın düsmeyin...

Düşenin dostuda olmaz...
Arkadaşıda ..
Aşk var demeyin sakın...
Hele seveni hiç olmaz...
Gün olur ..oda gider...
Yanlız kalırsınız ...
Dört duvar üzerinize yıkılır.
kimse anlamaz halinizi..