Sen karayel ben yaprak esince savruldum uçuruma
Hasretin kurşun gibi severken öldürüyor denedim
Kestin selamı sabahı ben mecnun gönlüm leyla oldu
Susuyorum şimdi yalnızlığın ana dili gibi..
Yüreğinde bin yıl mahkum kalırdım isteseydin
Yanıyorum yanardağlar gibi püskürüyor lavlarım
Hayat sen karanlık bir yolsun çıkmazlara koydun
Küstüm artık sana dertlerime derman olamadın..
Yaz: Mehmet Ali Tuna
27/07/2018
Kayıt Tarihi : 30.7.2018 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!