Susuyorum ki üzülmeyesin,
Kelimeler ağır gelir bazen,
Sussam, belki sessizce geçer gider,
Yüreğine yük olmam, incitmem seni yeniden.
Bir bakışla anlatırım derdimi,
Her sözcük yarım, her cümle eksik,
Konuşsam belki kırılır kalbin,
Susuyorum işte, en sessiz sevda bu belki de tek.
İçimdeki yangını saklarım senden,
Gülüşümle örterim acımı sessizce,
Belki bir gün anlarsın suskunluğumu,
Ama şimdi, susuyorum ki üzülmeyesin yine.
Bilir misin, her suskunluk bir fedadır,
Yüreğimde kalan her kelime bir sır,
Sen mutlu kal diye, acımı gizlerim,
Çünkü bazen en büyük sevda, susabilmektir
Kayıt Tarihi : 31.10.2024 09:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!