Susuyorum! Şiiri - Yorumlar

Mehmet Yağcı
139

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

susuyorum sanmaki sindim ben
susyorum sanmaki dindim ben
susuyorum sanmaki korktum ben
susuyorum sanmaki kızdım ben
susuyorum sanmaki bıkdım ben
susuyorum sanmaki inandım ben
susuyorum sanmaki boşverdim ben

Tamamını Oku
  • Sevim Yakıcı
    Sevim Yakıcı 06.04.2011 - 13:09

    Bir münevver hanım şöyle der: 'Her söz sükuta gebedir, Öyleyse konuşanı değil susanı dinle. N.A'
    Bu sözü çok severim ve hep şu kıssayı hatırlarım.
    Bir gün Efendimiz, Hz.Ebubekirin yanına gitmiş. Hz. Ebübekire birisi çok kötü laflar söyledikçe o susuyormuş. O sustukça da adam kudurup daha azgınlaşmış. Öyle bir hal gelmiş ki, artık onda da tahammül kalmamış ve adama cevap vermiş. Bu hareket üzerine Efendimiz derhal kalkıp o mekanı terkedince, Hz. Ebübekir çok üzülmüş ve adamı bırakıp Efendimizin arkasından koşmuş. Sormuş, 'Neden gidiyorsun? Ne oldu?' diye.
    Efendimiz, o kainatın en munis siması o ibretli cevabı vermiş:
    -' Ya Ebubekir, o adam sana laf söyledikçe sen susuyordun, ve gördüm ki sen sustukça meleker senin yerine cevap veriyorlardı. Ama sen konuşunca hepsi çekip gittiler. meleklerin olmadığı yerde ben de kalamadım ve o yüzden ayrıldım yanından!'
    İşte en ibretlik olay, ve en ibretlik cevap!

    Susmak nefsimize çok ağır gelse de bazen susmak en iyi erdem olduğunu bilemeyenlere seslensin şiiriniz.
    Keşke susmayı becerebilse şu nankör nefsim benimde.
    Keşke!

    Saygımla...

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta