Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Işıklar sönmesin..
susmalardan dem vurulan yalnızlık.......kutlarım şaire
sustum enfesti kutluyorum
açık yürekliliğini ortaya koyan şiirinle kutlarım selamlar sevgiler
Sağolol güzeldizelerdi, kutlarım Yaratan sizi ve sevdiklerinizi mafaza eder inşallah....Sevgiler...
yüreğine sağlık kardeşim ne kadar duygu yüklü bir şiirdi antoloji+10puan benden size.ayrıca değerli yourumunuz içinde teşekkür ederim saygı ve sevgilerimle
Şiirler ortada bir neden yok iken yazılmıyor tabi.Mutlaka kalemi yönlendiren duygu atmosferleri oluşabiliyor.Şair yazarken etkilenmez ise ortaya bir eserde çıkmıyor kolay kolay…
Öyle şiirler yazılır ki,öyle şiirler yazılmıştır ki yüzyıllar geçse de destanlaşarak anlatılır nesilden nesillere…Bazen kurşun gibi delip geçmiştir bazen de ateş gibi yakmıştır yüreği…Sızlatmıştır alıp götürmüştür sonsuzluğa doğru…Bu yolculuk ölümüne sevecek kadar ruhu yakmıştır…
Ey aşk ey sevda yolu kalem öyle bir şiir yazacak ki sen bana öyle bir şiir oku ki bitisin bu iş okuduğun şiirin belki sen kadar öfkeli hadi soluksuz bekliyor parmaklarım yazacak bunu gece gözyaşlarımın yankısı süzülürken,biraz aşk biraz öfke,biraz tutku,birazda nefret kus bana hadi parmaklarım son darbeyi bekliyor.bu şiiri dinlerken en çok da öfken yaşartsın gözlerini gümüş bedenli kadınlığımın ve ağlasın kadınlığım bana inat.İllaki sen demezse dudaklarım.
Böyle olacaksa o halde yansın kavrulsun sözlerin yüreğimde ihtilal olsun.aslında biliyorum ben bunları hak ettim.Hep ben konuştum yüreğim.susma ne olur öfken küllerimi savururken,külün yalazında tekrar alev alıp yanmasın diye neden neden…Dudakların mıydı bana bu kadar soğuk,küllerin alev alıp yanmasından endişelenirken bu soğukluk merhametsizce dokunan dudaklarınmıydı…
Biliyorum aslında hak ettim ben bunu…sen içimdeydin ki öylesine giderken de içimdeydin sen.ne ben sana git/me diyebildim.Nede sen kalabildin bende…başını geriye çevirmedin ki hiç asla çevirmedin.Biliyor musun acı yok dedi gözlerimiz ama bu da koca bir yalan sonuçta GİTTİN…
Sonrasında mı; Akşam,gece nasıl oldu bilmiyorum usulca çöktü karanlık artık ne gök mavisi kaldı ne de DENİZ işte o an anladım bendeki fark edemediğim farkı…o karanlıkta şunu anladım gecemin sesinin ne kadar yalnız olduğunu anladım.Sensiz,nefessiz ,renksiz olduğunu anladım…
Evet şimdi yaşamda her kes kendi aynasında ama ben yine her gece kendi rüyamdan kaçıp senin rüyana,seninkinden kaçıp kendi rüyama kaçışlarım son bulmasın diye sana çıkan yolların ışıklarını hiçbir zaman söndürmedim.Asla bunu böyle bilmelisin.
Şimdi susmayı tercih ediyorum sana sorum yok sor/n da yok tabi…Kapılar açık ancak bana çıkış yok…
Değerli dost kalem Deniz Hanım kaleminizden duygu yüklü soruları ve cevapları içinde saklı olan harika bir şiirinizi okudum.Kutlarım yazan kaleminizi ve hisseden yüreğinizi.Aslında bu şiirinizde ben sevginin muhteşemliğini gördüm.Nazım Hikmet’in şu şiirini bu yoruma eklemek istedim.
Seviyorum seni
ekmeği tuza banıp yer gibi
Geceleyin ateşler içinde uyanarak
ağzımı dayayıp musluğa su içer gibi
Ağır posta paketini
neyin nesi belirsiz
telaşlı, sevinçli, kuşkulu açar gibi
Seviyorum seni
denizi ilk defa uçakla geçer gibi
İstanbul'da yumuşacık kararırken ortalık
içimde kımıldayan bir şeyler gibi
Seviyorum seni
Yaşıyoruz çok şükür der gibi.
(Nazım Hikmet)
mükemmel tahlil ve sorgulayıcı nitelikte bir eser sizi kutlarım sevgiyle kalın
yüreğininin,
gittiği yere,
dost selamımdır...
kızıl deli...
yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta