Susuyorum Şiiri - Deniz Derya Keskin

Hadi
Henüz yazılmamış bir şiir fısılda
Öyle bir şiir oku ki
Kurşun gibi ateş gibi
Sızlasın katil yüreğim her dizesinde
Anlasın haykırsın ruhum
/Ey ölüm! Geç kalma.
Hadi sonsuzluğa götür beni
Şimdi../

Bak
Parmak uçlarımda canım
Bekliyor son darbeyi
Soluksuz
Sen kadar öfkeli

Öyle bir şiir oku ki işte bitsin
Tüm gece gözpınarlarımdan aksın dursun yankısı
Biraz aşk biraz öfke biraz tutku biraz nefret kus bana
Ama en çok öfken yaşartsın gözlerini gümüş bedenli kadınlığımın
Ağlasın kadınlığım bana inat
İllâ ki sen demezse dudaklarım
Yansın kavrulsun o halde
İhtilal olsun sözlerin yüreğimde
Biliyorum
Hak ettim bunu ben

Susma ne olur
Küllerimi öfken savururken yüreğinden
Külün yalazında tekrar alev alıp yanmasın diye
Dudakların mıydı bana bu kadar soğuk
Merhametsizce dokunan/son kez
Biliyorum
Hak ettim bunu ben

Seni bende bırakıp giderken sen
Ne ben git/me diyebildim sana
Ne de sen kalabildin bende
Çevirmedin ki başını geriye hiç
Asla çevirmedim
Acı yok dedi gözlerimiz
Artık acı yok
Oysa koca bir yalan

Gittin
Ve
Sonrasında

Ardından akşam usulca çöktü
Ne gök maviydi ne de deniz
Anladım o an bendeki fark edemediğim farkı
Oysaki
Ne kadar yalnızmış sesi gecemin
Sensiz/nefessiz/renksiz

Ve şimdi
Herkes kendi aynasına karışmış yaşarken
Ben yine de her gece
Kendi rüyamdan kaçıp senin rüyana
Seninkinden kaçıp kendi rüyama geçişlerim son bulmasın diye
Söndürmedim hiçbir yolun
sana çıkan ışıklarını
Asla

Şimdi
Sadece susuyorum
Sorum yok sana

Soru/n yok

Kapılar açık
Lakin

Çıkış yok
Bana,,