En kalabalık zamanımda kendim kadar yalnızdım,
Şimdi yalnızlık istiyorum, zihnimde kuru kalabalıklar.
Susuyorum artık evet, konuştum anlatamadım.
Ben böyle konuşuyorum, haykırdım duyulmadım...
Gidiyorum şimdi herşeyden, gelmek için gidiyorum.
Düştüğüm bu yolda, tek azığım olmamışlıklar.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Sanki oturupta ben yazmışım gibi o kadar benden ki bu güzel şiir içimde büyüyen suskunluğumu o kadar güzel anlatıyor ki...
Şiirini sahiplenmeye çalışmıyorum merak etme arkadaşım:)))
Kendimi buldum şiirinde emeğine sağlık......
İçte çığlıklar çavlan iken, dışta diller lâl olur.
Kimi diller çağlar ama, için bir sahrâ olur...
(05.09.2009, Muş)
susmaya zorlanmak mıdır bu, hayata susarak karşı gelmek...
çok etkileyici bir şiirdi. susuşun kalemdeki tezahürüydü.
tebrik ederim
en yalnız anlarda suskunluğunuz en sesli anınızdır..
tebrikler.. Selda Şensoy
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta