Susuyorum Şiiri - Cengiz Erdoğan 3

Susuyorum

Susuyorum bir acı yanaşıyor
gönül kapıma.
Oturmuşum bir pencere kenarına
Dışarda yağmur içimde hüzün,
ve acılar demir atıyor yalnızlığıma
Kimsesizlik beni odama hapse diyor
O gizemli sigara beni kendine çekiyor
Saatin tik tak sesleri,
yerini pişmanlığa bırakıyor
Zamansa çaresiz şekilde
şekersiz çayı bana dost ediyor
Diyorum kendime
Susma Genco hadi yaz bu gece
Bir ölümsüz,aşkı yolcu et
gözlerinle ve yaralı yüreğinle
ve susuyorum....

Susmak kar etmiyor seven bir gönüle
Sussam da yazan kalem titriyor ellerimde
Lâl olmuş dilimle, keşke dedim,
kalemim küstü bile.
İmdadıma yetişti yine, mürekkebim olan gözyaşlarım.
bir bir düşüyor beyaz kağıda
Keşkelere kelimeler yetmiyormuş,işte
Acılı seven bir kalbe.
Gidenin yasını tutmak,
nedir diye soranlara kızıyorum.
Aslında onlara değil,
kendime çok kızıyorum.
Gidenin gelmeyeceğini,
bende aslında,çok iyi biliyorum
Ve susuyorum...

Oysa bende isterdim,
kalemim güzel sözler yazsın.
Bende yazmak isterdim,
çiçekleri mavi gökyüzünü,
Güneşin sıcaklığını, yıldızın, parlamasını.
Ayın, aydınlığını,
kuşların özgürlüğü’nü.
Her şair yaşadığını yazarmış
Bende yaşadığımı döküyorum,
acıda olsa, mürekkebim.
Ben musallayı sevdim,
kara toprağa aşık oldum.
Yanlızlığımı kalbime mühürledim
Karanlığı üzerime hırka olarak giydim
Sigaramı sekersiz çayımı,
en yakın dostum bildim
Ve susuyorum...

Ben aşkı ölümsüz,bilenlerden oldum.
O yüzden,kırık bir saç tokasına,
Bir cansız resme,ömrümü kurban verdim.
Yüzümde palyaço maskemi,
bu dünyada kaderim bildim.
Gidenlere susmayı hak bildim,
Bende iki kelamı size hak eyledim,
Her şairin,ezberini bozmadığı gibi
İki hece 13 harf,
SENİ SEVİYORUM diyenlerin,
Gönlüne,bu şiirimi vebal bildim.
Ben kalben söyleyemedim,
Bu sözü hiç,
Ve Susuyorum, susuyorum...
✍️GeNcO_27