Susuyorum Şiiri - Halil Gülşen

Eller konuşuyor ben susuyorum
Haykırışlarım yüreğimde kalıyor.
Acılarımla birleşip;
Gözyaşı olarak damlıyor yere
Ben susuyorum…

Susuyorum,
Sevdam konuşurken dizelerimde,
Gelecek bir baharı bekliyorum
Çetin zemherinin arifesinde…
Sır altı tekniğinde beklentilerim,
Eller konuşuyor ben susuyorum!

Susuyorum;
Aklıma düştükçe mavilikler,
Sonsuz gökleri, dipsiz Ummanları gördükçe,
Düşündükçe sınırsızlığı,
Kelimeler yetmiyor, dil aciz kalıyor
Kalem yazmıyor, susuyorum!

Susuyorum;
Susuzken sevgiye, sevgiliye,
Hasret çekerek hararet içinde
Su bulamıyorum, susuyorum!

Susuyorum,
Şiirimi de bitirip tam burada,
Koyup noktayı, bırakıp kalemi
Avucumun tersiyle silerek gözyaşımı
Sessizce ağlayarak bak susuyorum.
Ve sustum!