Susuyorum Şiiri - Mehmet Ali Demirel

Canım, kanım deyip hep susuyorum,
Şu kanayan yarama tuz basıyorum.
Bıktım gayri ben bu çilelerden,
Sustum, aha duvara eleğimi asıyorum.

Nedir bilmem bana kinin, garezin,
İstemem, bende olmasın yolun, izinin.
Ahlar içinde ömür tüket, kırılsın dizin,
Küstüm, aha dilimde kilit, susuyorum.

Nasıl bir insansın, nerede gururun?
Dilerim hiç olmasın sevgin, yarenin.
Çiyan yılan olsun yüreksiz yüreğinde, varın,
Kustum, aha şerefini dar ağacına asıyorum.

İnsanlıktan çıktım, ararım ışık,
Bahtım meçhul, duygularım karışık.
Beyin hücrelerin her birine aşık,
Sustum, aha toprağa yol alıyorum.

Memoçilo