Susuyorum Şiiri - Bahar Gökkaya

Susuyorum
▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎▪︎
Gözlerin bir top ateş,
düşüyor ormanlarıma, yakıyorsun en filiz dalımı. Kuruyor su içtiğim dereler, denizlerim çöle dönüyor, yangınım diyorum , susuyorum.

Ellerin uzanıyor zifiri karanlıklarıma,
geceyi deliyor kör bir kurşun gibi,
uykularımı firar ediyorsun, inadına yumuyorum gözlerimi, biliyorum yoksun, susuyorum.

Paslı bir çivi gibi saplandığın yerden, söküp atmak istiyorum seni,
çıkarsam kanayacak yaram, çıkarmasam öldüreceksin beni, yaram diyorum yaram  susuyorum.
Çığlık çığlığa sesin her yerde ,  enkazındayım, yıkıyorsun dağlarımı,
gök deliniyor, nuh tufanında dünya, siliyorsun yaşam izlerimi, ecelim diyorum, susuyorum.

Adın geliyor dilimin ucuna, söyleyemiyorum. Kar yağıyor gurbetimin dağına, üşüyorum , susuyorum.
Penceremde üç top menekşe,
susuyorum,
susuyorum,
susuyorum.

Ah kara sevdam ,ah yürek yangınım, ince sızım, söküp atamadığım, tutup bir yere koyamadığım,
varmıdır ömrümün senli günleri ?
Uzak mesafeler ayrı iklimler, savrulup duruyoruz kuru bir yaprak gibi.
Ben mevsimsiz açan çiceklere döndüm, ayazında kaldı ömrüm, üşüyorum sevdiğim üşüyorum...

Dalından koparılan bir çicek gibi soluyorum, kirpiğimin ucu sana değiyor, gözlerimin ufkunda sen ,yanan küle dönen ben. Kar yağıyor gurbetimin dağına, üşüyorum. Penceremde üç top menekşe... susuyorum, 
susuyorum, 
susuyorum ...