Gecenin karanlığına inat
Parlayan yıldızlar toplardım
Umutsuzluklara inat
Ellerimi açtığımda
Sonsuzluğun hiçliği avuçlarımda
Adının her tanesi düşüyor yalnızlığıma
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sn. Yasin
Bu şiirinizi okurken yazdıklarımı tekrar etmek istedim nedense...
'Ellerde yaşanmışlıkların kelepçeleri
Ayaklarda tükenmişliğin prangaları..'
Sonucunda.......
Yalnızlığı kabullendim...
Anlatmıyor susuyorum...
Göğsümdeki kalb kuruyor...
Yar ben sana susuyorum...
E.Ç
Çok teşekkürler
Saygılar,sevgiler
güzel şiir kutluyorum...
tebriklerimle...
Başarılı.
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta