Susuyorum Şiiri - Hamit Kalkan

Sen üzülme.
Nasıl geldiysem, öyle giderim.
Kaderim, yine gülmedi derim.
Bir sızı yaksa da beni derinden
Öleceğimi bilsem de kederinden
Volkanlar fışkırsa da içerimden
Hatta kıyamet kopup ta
Oynasa da yer yerinden
Dilimi tutup. susuyorum.

Ellerim boşta kalıp kırılsa da
Bedenim ikiye bölünüp yarılsa da
Azrail gelip boynuma sarılsa da
Cümle alem bana darılsa da
Göz ucuyla şöyle yandan bakıp
Sitem dolu bir bakış atıp
Yetim kalmış çocuk gibi tıpa tıp
Boynumu büküp. Susuyorum.

Biliyorum, ağlarsın ben gidersem
Bir yanın boş kalır hoşça kal dersem
Gönderme beni. tut ellerimden
Gittikten sonra, namerdim dönersem.
Ne olur, gitme de bana. Kalayım senden
Öylece dururum, tek ses etmeden.
Dayanamaz ölür, benim sol yanım
Son bir defa gül. Öyle çıksın canım.
Sessizliğin içine gömülüp
Dirilsem de ölüp ölüp
Ateşler içine yatıp. Susuyorum.