Susuyorum Şiiri - Yusuf Çatal

Susuyorum artık
Sesim çıkmadığından değil, gücüm yetmediğinden
Haksız olduğumdan da değil ama hakkım olduğundan susuyorum
Ne sessizdir kabristanlar
Ama sadece ölüm değildir susma vakti
Bir de ne ölüler varmış henüz kabir bilmeyen
Birazda ondan susuyorum

Susuyorum artık
Ama bağıra bağıra susuyorum
Ben susarken konuşuyor kelimelerini nefrete kiralayanlar
Ateşten cümlelerinde vicdanını eritenler var ya hani.!
Hani kendi şamatasından kulağı duymayanlar
Onlar adına da susuyorum ben..

Susmak ne güzel şey
Üç sus bir konuş demiş ya atalarım
Ben konuşmadan susuyorum
Hem de kavuşmadan
Bitmeden tünel, ışığa kavuşmadan
Güneşli günlere hasret susuyorum

Hem küsmeden susuyorum
Zor günlere uzun gecelere küsmeden
Sığırcık kuşunun gözündeki hasrete
Av olmuş geyiğin çaresizliğine küsmeden susuyorum
Gidenlere de küsmüyorum
Zor günde terk edenlere

Evet susuyorum ben
Ama ağa vurmuş balık gibiyim
Gözüm açık susuyorum
Hani adım sustuğunda bir gün
Yüzüm solduğunda
Su bile terk ettiğinde beni
Etim terk ettiğinde kemiklerimi
Sorduklarında bana 'Men Rabbüke?'
İşte o gün susmamak için bugün susuyorum

Yani susuyorsam asaletimden falan değil
Bilakis acziyetimden susuyorum
Öyle çok konuşan var ki
Ve herşeyi bilen.!
Şimdi hepimiz adına ama sadece ben susuyorum...