Susuyorum Şiiri - Tunahan Ermihan

ve düştü ellerimden yüreğim,
gözün aydın ey kara düşlerim!
aydınlık gecelerimin tek parlayan yıldızı da
gidiyor bakın sayenizde...

bazen susuyorum
ve artık körebe de oynamayacağım
bana geri verin yaşatmadığınız çocukluğumu
veya hiç olmayan bisikletimi!
en azından bana hak verin, sizlere küsmeme

zaten geceler de karanlık artık,
hava erken karardı ömrümde.
ben hiç istemedim o yıldızın sönmesini
ama sizler,
kara düşlerim,
ömrümün en ağır yükleri, hep siz istediniz.

paylaşamadınız bir damla mutluluğumu
veya kıskandınız aydınlıktan ömrümü!

şimdi yalnızım ve sizinim,
hadi gelin üstüme,
ben,
yenildim sizlere! ...