Karla kaplı karanlık bir gece de değdi gölgen gölgeme.
Yalın bir yalnızlığı yaşarken yüreğim ve üşürken titreyen ellerim..
Sesin dokunuşuyla ısınmıştı her bir benliğim..
Merhaba demiştin…
Bense sadece gözlerimle konuşmuştum.
Anlarmışçasına beni, sessizliğime komşu olmuştun.
Baş köşede bir yerdeydi şimdi yerin.
Hayatımın tüm köşelerini kaplayan gölgene teslimdim şimdi..
Ve gittiğin her yerde ben vardım..
Vardığın her yerde benden bir parçayla karşı karşıyaydın..
Ve ben asla sen olmadan tam olamazdım.
Seninleyken sensizliği yaşayamazdım..
Acılarla dolu deniz kıyımda..
Bir gün geleceğin umuduyla yüreğim sancısını yaşayamazdım..
Ama akıyor şimdi göz yaşlarım..
Dolduruyor avuç ilerimi ıslak yüzüm.
Kendi sebeplerim şimdi çığlıklar içerisinde.
Bile bile neden sende olmasına izin verdin diye..
Susuyorum ve ağlıyorum...
Cihan SadakKayıt Tarihi : 27.2.2013 03:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!