Susuyorsun Şiiri - Arıkan Akar

Susuyorsun..
Susmak gitmek kadardı
Gidenler kalanlara şiir yazar mıydı
Göz kapaklarımda kırılıyor yüzün yavaşca
Bin parça ..
Her parçaya yüz defa şükrediyorum

Sevdiğimiz şarkılar da gider miydi
Eldeğmemiş nağmeler uyuyor göğsümde
Her mısra seni mırıldanıyor
Sözcükler dönüşüverdi gözyaşlarıma

Susuyorsun..
Susmak yarısı kadardı ekmeğin
Vardığım hiçbiryerde yoksun
Sensiz bir evrenin sarhası nasıl anlatılabilirdi
Ruhum asılıyor gölgelere
Hiçbirşeyin seni andırmadığı bir pazar kalabalığında
Sürgüledin sonbaharı üzerime,kadife ellerinle
Yapraklar karışıyor tensel yokluğuma
Halkalar gibi yaratılıyor mevsimler suda
Baştan ve tekrardan...

Sen öğrettin gitmenin alfabesini
Okuyabiliyorum ,senin adından doğan hıçkırıkları
Adın, Tanrının çileli bahçesi..
Yapraklarından koparılmış gül çiçekleri

Kollarımızda çoğalıyor sonsuzluk
Ve payımıza düşen yalnızlık
Sevmenin tadı bir akşam yitip gidiyor
Ucuza çalıyor
Sokağın başındaki gramofon
Çalınıyor bana inen sabahsız geceler