Susuyor Sensizliğin Cahıraşı

suskun dilinde,dile gelmeyenlerin süzgecindeyim
bir avuç huzurun can sızısıyım
yorgun ruhuma suların karışmış
bu yüzden seni isteyişimin berraklarında ıslağım
ilgisiz kaldığın an yanığının merhemindeyim
sürüyorum seni bahtıma
iyileşiyorum istendik

örselenmiş bir kalışın kalaycısıyım
paslanmış sen ile sensizliğin kalaylıyorum
bedenin izsiz sözlerinde parlar yadın
sessiz bir içlenişin can şehrindeyim
dem kıyısında kayıplarımı kurtarıyorum deniz anasından
kayboluş kaybolmuşluğun ninnisini söyler yunuslar
aslında seni arıyorum fenerler aşka açılırken
aslında seni arıyorum dalgalar seni algılarken aşka
aslında aslım’dan önce ferlerimi yaktım sular daim
ıslandım aşkına ben kaim
uslandım sevgine sen narin
yalnızlığımızın uzak cenklerinde aşk şahin
beni sensiz tepelere taşıyor
beni bensiz kalışlarına aşıyor aşk
susar su ile yazdıkların
akar demirden eridiklerimiz
yakar beni seni henüz yaşamadığım
yoğun bir ilgi seliyle gelemedim dünyana
banal yazılışların dilinde kitabe olamam ki
vurulduğumuz özlem mağaralarından kurtar beni
gözlerinden önce sözlerin kurtarsın
sonsuzluk hecelerinde seni hecelesin kalış

kırılma nöbetlerimiz bitsin vuslatın aynasında
önce beni tara aşkla
önce beni ara aşkla
ben zaten dev aynasındayım
bizi yaşıyorun aşk yansımasındayım
bizi yaşıyorum aşk sonsuzluğundayım

Yosunların yas bağladığı kopuşlardan kaçtım
Seni bulduğum senli masalın son salındayım
Açık denizlerinde senden sana geliyorum ben yokum