Susuyor Nazım Hikmet Şiiri - Haldun Kibar

Yetenekli bir çocuğun dramında saklıydı efsunkâr bakışının mavi şapkası.
Bakışlarına kar yağıyordu
Çocuğun dramı ayaz.
Malumatım da yok mavine dair
Bilinen ile bilinmeyen arasında bekliyorum.
Acıyı da muhteşem bir bilgi olarak görüyorum artık Müjgan
Bütün sevgilere acıyorum.
Meyus bir kadını amiyane seviyorum ben
Maviyi arıyorum.
Bir çiçek varmak üzere gökyüzüne
Karanlıktan korkuyorum.

Anlamıyorum Müjgan
Hamlet'e atılmış makbul bir nâranın ahenginden
Senin için yazılmış onca şiirin musikisinden
Karanlığı delirten yıldızların mimarisinden
Anlamıyorum .

Dedim ya
Arkasındayım malumatın
Acılarım bitse cehaletim başlıyor ;-
Cehaletim bitse acılarım...
Bir kapı gösterebilirsen eğer
Zannediyorum yıldızlar şapka bile çıkartır yalnızlığa
Metodistler mazhar olur kurtarıcıya,
Robespierre bile yalan olur .

Bilemiyorum Müjgan
Bir kış daha bitiyor,
Dalton öldü,
Nazım Hikmet susuyor...
Ben mi?
Benim bir malumatım yok
Dedim ya ;
Bilinen ile mavi arasındayım
Seni bekliyorum