Susuşlar Şiiri - Akın Akça

Pusuşlar,
kıkırdayan eklem yerleri,
nefret akordeonu
bir de körüklü otobüse
binmiş, çalıyor da çalıyor:
boğum boğum körükler,
bilmem kaç taneler,
Ritz limuzini gibi uzamış da gitmişler;
mavi canavarı halk’ın
ya da belediye
kırmızısı, kooperaifçisi fark
eder mi?

Akordeon ağızda sanki mızıka,
sağa sola, ruju bulaşmış fazla,
otobüste kalabalık yolcular,
Prag ya da Budapeşte
Resim paletleri elde,
haydi bakalım!
veya Ankara.