Susuş Şiiri - Metin Karadeniz

ölüm,
sineye dönük ümitlere veda
susmak bir yaşam boyu
hep susmak,
suskun kalan feryatlara susmak
meded diye haykıran
bir damla suya aç
çorak bedenlere bakakalmak
asırlarca öylece kahrolmadan

ve ölmek
boyun eğmektir gerçekte
haykıramamaktır yapılan zulümlerin firavuncasına
suskunluktur,
ezilen hor görülen masumların ağıtlarına
dökülen yaşlara öylece susmak
çağlayamamak,
ölü toprakların diyarına
taşamamak,
coşku ve heyecanla
fırtınayla kavrulurken kainat
korkudur,
zillettir,
boyun eğiştir,
ve esarettir gerçekte ölüm!
feryadü figanda
vaveyla sarmışken cihanda

yaşatan öz dururken
yanıbaşımda
bir tercihtir ölüm
'ben'likten yana..