Akşamlarını sevemedim susurluk
Yağmurlu sabahlarını
Yerin yok gönlümde
Sürgün yedim memleketimden
Babamdan
Mesela kardeşlerim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Teşekkür ederim
sevdiklerim vardı birde unutulmayan anılar alır giderdik o güzellim susrluk deresine tava,tüp çaydanlık,nasılda mutlu olurdu evlatlar agla tutulan balıklar usul usul çıkarılırdı ama çaktırmadan buluşturum dereyle balıkları yinede çogu öglen yemegi olurdu önümüzde salatayla ne giderdi o zamanlar bilmezdik arpayı anosunu şimdilerde rakısız yenmez oldu o güzelim lezzetli balıklar olta atardı ogullarım taşıyamazdı kimi zaman ne gücü nede boyu yeterdi oltayı tutmaya ama abi hep balık takardı kardeşi görmeden nede mutlu olurdu kerata gözleri parlardı yıldızlar gibi huzur bizde mutluluk bizde saklı susurlugun sucu yok a ogultebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta