Uzun bir anlatının arasına bu cümleyi düşmüştü ve henüz haberi bile yoktu ölümün bundan.
“İnsan yaşlandıkça çocukluğuna dönüyormuş diyorlar! Etrafı hayli kalaba iç dünyası ise serseri bir avuntu...”
Sahi nasıldı o şiir?
Aynı dili konuşmak ne güzel!
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
