Uzun bir anlatının arasına bu cümleyi düşmüştü ve henüz haberi bile yoktu ölümün bundan.
“İnsan yaşlandıkça çocukluğuna dönüyormuş diyorlar! Etrafı hayli kalaba iç dünyası ise serseri bir avuntu...”
Sahi nasıldı o şiir?
Aynı dili konuşmak ne güzel!
Kalabalardan uzakta
sessizlik denilen sesi duymak
ve bir yaşama anı bulmak!
Bak,
şehirler yığma yığın
her yerde bir labarba.
Oysa susunca görüyor insan;
bir kuşu, maviyi, rüzgarı…
Kayıt Tarihi : 17.10.2022 01:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
böyleleri sussun zaten ne olur sessizliğin sesindeki güzellikleri ve gerçekleri aman ne duysun ne görsünler en azından onlar kirlenmesin, değerini zaten susarak anlayanlar en iyi bilenlerdir Ali bey..
Yasemin Elbek, değer bilen gönül insanlarına ne mutlu ve iyi ki varlar gerisi hayatın zayiatı zaten bir varlar bir yoklar dünyasında ne de çok kirliler. Teşekkür ederim içtenlikli sözleriniz için.. Sevgiler.
Tebrik ve teşekkürlerimle....
Nilüfer Aksu, tüm teşekkürler size.. "Sessizliğin sesinde" duyduğunuz ve de gördüğünüz tüm güzellikler adına. Bir yaşama sırasında farkında olan şair dosta çokça sevgi ve güzellikler dilerim. Geceniz şiire anlam olsun..
TÜM YORUMLAR (4)