Susunca...
İçimde ki yangın sönmüş...
Biraz kül, biraz duman kalmış...
Demektir geriye....
Sessiz bir ağıt yükselir.....
Başım üzerinden....
Benim anlatamadıklarım...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
harikaaaa,,kutlarımmm
Susunca...
İçimde ki yangın sönmüş...
Biraz kül, biraz duman kalmış...
Demektir geriye....
Sessiz bir ağıt yükselir.....
Başım üzerinden....
Benim anlatamadıklarım...
Onlarınsa anlamadıkları...
İki damla yaş olur...
Süzülür yüreğimden....
Dilime vurduğum mühür....
Yüreğimin mührüdür aslında...
Konuşmaya değer bulduklarımı....
Yitirişimdir sinsi bir sessizlikte
susunca anlatamadıklarımız,anlamadıkları içinde dizeler içinde güzel yerli yerince sözcükler anlam bulmuş kutlarım. saygılar
olsun..sen yinede konuş ..susma...sakın susma...tebrikler..
'sevgilere önyargı koymasak,ne güzel olurdu.Çünkü sevginin dili her yerde aynıdır'
Susmak,konuşmaktır.
Kargıtay doğru demiş aslında.Ancak bazende susmak en doğrusu.Çok güzel ifade etmişsiniz suskunluğun hüznünü.Yüreğinize sağlık.Selamlarımla Mahperi KOÇ
Çok derin ve anlamlı bir şiir okudum tebrikler.
Susunca...
İçimde ki yangın sönmüş...
Biraz kül, biraz duman kalmış...
Sayfanıza baktım çok derin, manidar şiirleriniz var... kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta