Susuşumda Sen Varsin Şiiri - Mehmet Bildir

‎Susuşumda Sen Varsın
‎
‎Bir gün gözlerine ilişirse gözlerim
‎Ve nefesim nefesine değerse,
‎Kıyamet bile kopsa...
‎Seninle olan o huzura
‎Hiç kimse engel olamaz.
‎
‎Ben sana asla yorulmam.
‎Yorgunluk senin yanımda anlamını yitirir.
‎Ben seni sessizlikte sevdim.
‎Çığlık atmadan bağıran kalbimle…
‎Her susuşuna bir ömür yükledim,
‎Her bakışına bir ömre bedel anlam gizledim.
‎
‎Ben kalbimin kalbiyim,
‎Ama sen...
‎Sen geldin,
‎Ve bana eksiksiz bir dünya verdin.
‎Seninle tamam oldum.
‎Ben artık benden çok sen oldum.
‎
‎O kadar mükemmel bir kadınsın ki
‎Dizeler kifayetsiz,
‎Kelime çaresiz.
‎Sana hangi sözcüğü layık görsem
‎Gönlümde eksik kalıyor.
‎Gözlerin…
‎Sadece bakmıyor,
‎İçime işliyor.
‎Ve saçların…
‎Bazen rüzgâr mı yoksa sen mi geçtin içimden,
‎Ayırt edemiyorum.
‎
‎Bazen düşünüyorum…
‎Gerçek misin sen?
‎Yoksa rüyalar bile seni hayal edemediği için
‎Beni kandırıyor mu?
‎Çünkü insan bu kadar güzel sevilmez…
‎Bu kadar güzel sevilmez sanırdım.
‎Ama sen beni,
‎İnkar edemeyeceğim bir hakikat gibi sevdin.
‎
‎Ben hiç böyle sevilmedim.
‎Hiç böyle sahiplenilmedim.
‎Ve ben hiç böyle
‎Sevilmeyi de bilmezdim.
‎Sen öğrettin.
‎Sen varlığınla dokundun,
‎Yokluğumun içini ışıkla doldurdun.
‎
‎Sustuğumda
‎“Bir şeyin var mı?” diye sormadın,
‎Çünkü biliyordun.
‎Sen beni konuşturmadan anladın.
‎Beni benden daha çok tanıyan
‎Tek duaydın.
‎Sen, bana sadece kadın olmadın…
‎Sen bana kalp oldun.
‎Can oldun.
‎Nefes oldun.
‎Ve o gözlerinden süzülen
‎Mutluluk damlaları var ya…
‎İnan, ben ömrüm boyunca
‎Hiçbir şeye o damlalar kadar kıymet vermedim.
‎
‎Sen geldin,
‎Ve ben ilk defa
‎Hayat denen zindanı cennet sandım.
‎Gözlerinle baktım hayata,
‎Elleriyle dua eden bir çocuğun kalbi gibi…
‎Temiz, korkusuz ve teslimiyetle.
‎
‎Ben sustum,
‎Ama içimde sen konuştun.
‎Ben yoktum,
‎Ama içimde sen vardın.
‎Ben kırıldım,
‎Ama sen içimdeki camları sevgiyle sardın.
‎Sen bana yalnızca bir sevda değil,
‎Bir mucize oldun.
‎
‎Uyandığım her sabaha
‎İyi ki diyorsam,
‎Sebebi sensin.
‎Canımsın.
‎Öz'ümsün.
‎Ruhumu anlayan tek bakışsın.
‎Ve gözlerin…
‎Evet, o gözlerin
‎Bazen yağmur gibi iner
‎Ama bu defa
‎Mutluluktan süzülür yaşlar.
‎
‎Ve şimdi...
‎Sana en derinden,
‎Hiç susmadan,
‎Ama yine kelimelere sığmadan
‎Söylüyorum:
‎
‎Ben seni,
‎Diz çökmeden,
‎Ama kalbimi yere sererek sevdim.
‎Ben seni,
‎Bir ömrün bütün sessizliğiyle bekledim.
‎Ben seni,
‎Dualarıma isim yapacak kadar sevdim.
‎Ve ben seni…
‎Hiçbir zaman değil,
‎Her zaman seveceğim.
‎
‎
‎Mehmet Bildir
‎