Susulur, sözcükler tebessümlere dönüşür ...

Bazen en çok konuşulması gereken yerde susulur,
susulur çünkü söylenecek bütün sözler,
yüzünde tebessüm olur insanın,
ve kimse de sormaz ne demktir diye,
çünkü herkes anlar bir tebessümün, üzerine merhem sürülmesi olduğunu bir kalp yarasının,
kimse sormaz, neden susulduğunu,
çünkü susmak, en güzel konuşma biçimidir çoğu zaman.

Ama her ne olursa olsun,
bazen en çok konuşulması gerektiğinde susulur,
susulur ve yağmurların geçmesi beklenir.
beklenir,
yağmurlar diner, fakat
en çok konuşulması gereken yerde, konuşmaz kimse...

O tebessümler ve merhemler varken yürek sancıları için,
mevsimler böyle geçmeli mi,
yağmurlarla ve sessizlikle...