İnsan, insanı sevmeyi unutmuş
Kanser, kalpte bir köşe tutmuş
Dışı güzellerin, içleri kötü olmuş
Deli gönül, kendini bir yola vurmuş!
Verdiği sözü hatırlamayanlara,
Söylenecek çok sözü varmış!
Nadana söz yetiştireyim derken,
Gönül, Rabbine verdiği sözü unutmuş!
Düşmezmiş yağmur çöllere,
Yetişmezmiş söz kalbi sağırlara!
Gönül anlatamayınca derdini,
Bir daha konuşmamış, susu bulmuş!
Kayıt Tarihi : 7.4.2017 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!