Susturun Çocuğu Şiiri - Efe Kayan

Ağlamaya başladı çocuk
Çünkü ne seveni,ne sevdiği var
Bir zalimin elinde mahkum,
İsteği sadece bir kuru ekmek
Küflü olanına bile razı
Günlerdir karnı aç,
Susturun çocuğu ağlamasın!

Yaşamı mutsuzluk içinde
Sağı,solu boşluk
Eğer karnı doyduysa iyi,
Ya cahilliği,
Bilgisizliği kimin yüzünden
Ama bir umudu var,
Birgün sevecek, sevilecek
Öyleyse şimdilik susturun çocuğu!

Ağlamayla devam eden günleri
Annesiz,babasız geçen seneleri
Onu ömür boyu mutsuz eder.
Belki bir zaman kader ona da güler
Yaşamla verdiği mücadele
Görülmeye değer,
Ama…
Artık bitmişti
Çünkü o üzeri gazeteyle örtülmüş
Yerde yatıyordu
Yağan yağmur….
Çamurlu yüzünü temizliyor
Oysa o sanki gülümsüyordu
Ve sonsuza dek susmuştu…