al'dı parmakları yüreğim kadar
sevmezdi ağlamayı ve de ağlatmayı
vurulmuştu
düşmüştü
kimsesizdi
ve susturulmuştu
kar yağıyordu sızısının üstüne
kollarını iki yana açtı
o güldü
ben
Kayıt Tarihi : 30.10.2013 14:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!