Susturma Beni Şiiri - Murtaza Ekici

Asalet askıda, kişilik kayıp
Herşey mübah oldu kalmadı ayıp
Küfürlü hitabı güzellik sayıp
Gülenler yanında susturma beni

Dibekler atılmış, değirmen yelsiz
Diken hüküm sürer bahçeler gülsüz
Namus konusunda sağır ve dilsiz
Olanlar yanında susturma beni

Olmazlar uğruna hayaller kurup
İyiye, doğruya kılıç savurup
Haksızlık nezdinde saflara durup
Gelenler yanında susturma beni

Bastırdım duygumu hiçi hiçine
Yaradandan deyip attım içime
Yaşamak uğruna başka biçime
Girenler yanında susturma beni

Dert ona çok uzak, bilmez cefayı
Hep maddeden yana yormuş kafayı
Yetimin hakkıyla zevki sefayı
Sürenler yanında susturma beni

Murtaza’yım çok şey azmış temelden
Hergün bir şeyleri sildik emelden
Sıra gelip sorulurken amelden
Soranlar yanında susturma beni