Susturma Beni Şiiri - Tülay Eker

Susturma beni
Susarsa dilim
Susarsa bedenim
Sensizliğe
Su-sarsa çekip gider
Beynimdeki ilk senliğim
Sonra yüreğim
Kaybolursun gözlerimde
Takılı kalırsın kirpiklerimde
Bakışlarım gülümser sadece
Gözlerim söz olur dilinde

Susarsam...giderim

Susturma beni
Sende böyle kaybolmuş,
Sende böyle yitip gitmişken
Sözlerine kanmışken
Sevmeyi sevmeye başlamışken yüreğim
Susturma beni
Yitip giderim
Sen olmuşken vururum bendeki seni
Kendime döner sinerim

Bulamazsın beni sende
Dokunamazsın sıcak tenime
Gök yere inse,rüzgar dinse
Arar durursun beni sende
Unutamazsın
Sevgim gibisini bulamazsın
Sadece..
Avuçlarında kalır sıcak nefesim
Boynuna asılı kalır vebalim

Sus adım sana
Susamam sana
Sus-adım...

^^ Oysa kapamıştı aşka penceresini, gündoğumları sancılı, sabah gülümserdi sinsice gecenin koynundan sökülürcesine.

Her gelen yeni gün yarınlarına gebeydi. Öğretmemişlerdi sevmeyi, bulmuştu yüreğinde, minnacık derdi yüreğine derdi demesine de

sol yanı ah o sol yanı futursuz susmazdı sunardı sevgiyi yine de arsız yüreklere. Kaç kez yenilmişti, kaç kez delicesine ölümün

gökkuşağından süzülmüştü de yılmamamıştı. Allah'ın bağşettiği bir ihsandı bu her yenilmede gülümsedi inadına kabarırdı yüreği Munzur'un

soğuk suyu, Dicle'nin asiliği Fırat'ın hoyrat dalgaları gibi Menzil derdi menzil yolu yokuş! Kızılırmak, Yeşilırmak ırmak ırmak...

Dağların arasından süzülen asi ceylanda toplanmıştı hepsi kükredi kükredi sindi bir çiftgözün hilalinde. Suskundu..sustu...^^