Susturma Beni Şiiri - Hafize Hanaylı

Yetişmiyor sözlerim duygularıma,
Dilm susa mahkum, sözlerim sana...
Konuşmayı biliyordum bir zaman oysa,
Şimdi ağzıma birikmiş kelimeler isyanlarda!
Oysa çok kutsal bir geceydi girdin rüyalarıma.
O gece ilk defa,
Kentim üşüyordu sevdasızlığa.
Yaralı bir güvercin-im, acıyorum,
Rüzgarın şiddetli boşluğunda,
En acıyan yanımdan, yine sana!
Yüzdüğüm derin suların çırpınışlarında,
Hep sana bir kulaç kala,
BOĞULUYORUM! ! !
Ellerini tutuyorken ellerim düşümde,
UYANIYORUM! ! !
Zemhri-de üşümüş bir kuş misali,
Pencerene bir kanat kala,
DONUYORUM! ! !
Kulağımdan yüreğime inerken sesin,
KIRILIYORUM! ! !
Geçerken sizin sokaktan,
Kapı ziline değiyor, eline hasret elim...
Oysa ben sana bir bakış kala (orada)
ÖLÜYORUM! ! !
Günahlarımı bağışlatarak Allah-a,
Ruhumla yine sana geliyor, yine seni,
SEVİYORUM! ! ! .........................