Susturabilsem seni kendimi

SUSTURABİLSEM SENİ, KENDİMİ

Seni, susturabilse seni
Kalbime, gözlerime.
Seni yasaklayabilsem seni
Sabahıma, akşamıma,
uykusuz düşüncelerime.

Ayaklar yorulur, kelebekler uyur, kandiller söner
Özlemli yorganıma, yastığıma
Bir seni uyutmadım seni,
Derunide akıttığın; Karacadağ’ın kara taşlarını çatlattı.

Seni anlatabilsem seni,
Gerçeğime, karanlığıma,
Siverek’ime, Karacadağ’ıma,
sana, kendime,
Ara düşmüş Deruniye.

Hakkımız yok, zamansız açan cennetten.
Bin çıkmaz, bin karanlık,
her sabah uyandığımız.
Yokluğun varlığı, elemin kendisidir.
Bir anlatabilsem kendime, sana…