yolun sonu haydut ini, karanlık bir işyeri, yanlış adam
yolunun üstünde, dönüşte dedim, ne istiyor diye sorma
bırak yağsın yağdığı kadarı, dallar zaten camları örtmekte
kendi tüyleriyle oynayan el, sevmemezlik edemezsin o eli
kendi kaderiyle oynayan el, sende yaşayanların dalıp içine
sende yaşamayan bir şey buluyor, yanlış adam belki lancelot
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta