seninle,
hayatı uçurum kıyısı tutkunluğunda sevdim,
uçabilme ihtimalinin o eşşiz çekiciğiyle,
en soğuk, en sessiz derinliklere daldı gönlüm,
her denizin en suskun limanında demirledim hep,
nefessiz, sukünette aradım sesini ,
hep karanlıktı, hep sessiz!!!
fırtınalar koptu birgün çığlığınla,
yıldırımlı bakışların böldü geceleri,
ışık geldi ıssızlığıma, korkutan parlaklığıyla,
kapıldım, sürüklendim, örselendim kayalıklarında,
razıydım kanaya kanaya,
tırnaklarımla tutunmaya
ama sen sustun birgün...
sağır oldum ben,
görmez oldum..kör oldum…
yoruldum tutunmaktan, kanamaktan,
bıraktım ben yaşamayı , boğuldum…. g.yağmur.
Kayıt Tarihi : 20.1.2011 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!