Sustun, Bağırsana Az

Kaç yıldır duyulmamış bu cıvıltılar
Ve kaç yıldır
Selamsız sabahsız
Koyu boz bir gün uyanırken
Bu köhne
Bu silik
Ve bu parlamaya çalışan dev yıldız
Duymazken semadaki cansız iniltileri
Ve bahar gelmeli olurken yüzüne vuran samimiyetsiz ruhani mehtaplar
Son mutlu kum taneciklerini süpürürken alnından
Ve o ıssız patikalarda sürüklenirken tozdan hatıratlar
Gece yarısı, gün sarısı
Beklerken gülizarın en tan şafağını
Ne güneş doğar ardı sıra tepelerin
Ne ay fırlar siperinden geceleyin
Ölüyü toprak da istemez
Rüzgar olur üç yüzlü şempanze
Kum kalmamış aşınacak yüzün
Kırılacak kalbin ne kadar kaçsan da
Sustun...Bağırsana az