Sustun.. Şiiri - Burcu Aydın

Ne sen gidiyorum diyebildin
Ne ben gitme kal diyebildim...
Bakışlarımda birikti
Dağ misali hüzünler,
Belki zamansız gitmenden
Belki gitme kal diyemeyişimden...
Bir masal rüzgarıydı galiba yaşanan
Kaf dağının ardındaki cam sarayda,
Birgün kara şövalye çıktı kalesinden
Katletti tek hamlede aşkı..
Sen sustun tıpkı ölüm gibi,
Belki imkansızlıkların çıkmazıydı
Yüreğini dilini susturan
Belkide sen beni hiç sevmedin...
Azrail ile anlaştın sonunda
Bendeki seni böyle öldürdün...