Sustum ve gittim Şiiri - Ahmet Nejat Alp ...

Sustum
ve gittim
sessizce
Gönlümdeki
çığlık kırıldı
sözlerle
Yüreğimde
biriken
hasretle
Ayrılık,
ağır geldi
yine.

Dudaklarımda
kalbimden
süzülen
Sonsuz
bir hüzün,
sessiz
bir çığlık
Gözlerimde
yaşlar,
yollarını
şaşırmış
Sustum
ve gittim,
yalnızlıkla
baş başa.

Gökyüzü mavi,
yıldızlar uzak
Kalbimde
bir boşluk,
adını
anmadan
Sensizlik,
sessizliğin
adı oldu
Sustum
ve gittim,
iz
bırakmadan.

Yollar uzandı
önümde
sonsuz gibi
Ama
yüreğimde
bir boşluk var
şimdi
Anılar sarar
etrafımı
hüzünle
Sustum
ve gittim,
yalnızlıkla
baş başa.

Belki dönerim
bir gün,
belki de
gitmem
Bu sessiz
ayrılık,
içimi
kemiren
Ama şimdi
sadece
sessizliği
seçtim
Sustum
ve gittim,
yalnızlığa
açılan
kapıya...