Sustum ve Gittim. Şiiri - Sümru Yılmaz

Sabahın karanlık ışıklarında
Hiçlikle elele gezindim sağanaklarda.
İnan ki çok iyi geldi
Yağmurun yıkadığı gözyaşlarımı kimse görmedi.

Durmak üzere bu yürek çok yakında
Taşıdıkları ağır gelmeye başladı.
Başımı koymaya çalıştığım her omuzda
Hep yalan,ihanet,riya, acımasızlık vardı.

Belki uzanan bir sıcak el bulurum dedim
Yağmurdan sonraki gökkuşağında,
Bulutların, sağanakların seher alacasında.

Uzandım, tutunamadım.
Gitmek istiyorum şimdi, gidiyorum.
Lâkin hakkım helaldir diyemiyorum.
Ömrümce verdim, verdim, verdim.
Şimdi SUSTUM ve GİTTİM.
Sessiz avazlarımı duyuramadım.
HOŞÇAKAL - Dayanamadım...