Muhabbet olmadan gönüller doymaz
Candan dost aradım, dostum olmadı
Kadir kıymet bilmez, hal hatır sormaz
Yalancı dostlara küstüm olmadı
Bir adım gelene, koşarak gittim
Sadakat üzere yeminler ettim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
"Ey dünya kötüsün" sözüne kadarki sözlerinize aynen katılıyorum İlhami bey kardeşim. Çünkü bu fakir de aynı dertlerden muzdariptir ve onca akraba, taallukat, yakın, hısım ve halk içinde yalnızlığı yaşıyor. Bunun sebebi de, Mihenk olarak Kur'anın muhkem ayetlerini ve Resulullah'ın sahih sünnetini esas almasıdır. "BU DÜNYA AHİRETİN TARLASIDIR" hadisinin ve benzeri hadislerin beyanlarına göre, dünya bir imtihan meydanıdır ve o meydan mü'minlere cenneti, fasıklara ise cehennemi kazandıran çok değerli fani bir mekandır.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta