Sustum Olmadı Şiiri - İlhami Canbolat

Muhabbet olmadan gönüller doymaz
Candan dost aradım, dostum olmadı
Kadir kıymet bilmez, hal hatır sormaz
Yalancı dostlara küstüm olmadı

Bir adım gelene, koşarak gittim
Sadakat üzere yeminler ettim
İhanet gördüğüm yeri terk ettim
Selamı sabahı kestim olmadı

Cahille tartışıp, çekmem nazını
Sözüm kar etmiyor, kırdım sazımı
Haksızlık görünce, açtım ağzımı
Çağladım, gürledim, estim olmadı

Herkesin derdi var, herkeste keder
Herkes sevdiğini teselli eder
Zoraki nasihat tesir mi eder
Dilimi bağladım, sustum olmadı

Bin türlü kavganın içine daldım
Her musibetten dersimi aldım
Gün geldi yıkıldım, biçare kaldım
Bağrıma taşları bastım olmadı

Zalimin zulmüne darlanıp yandım
Zamanla acılar tükenir sandım
Ey dünya! Kötüsün. Senden usandım
Zinciri boynuma astım olmadı...