Sustum (I) Şiiri - Şadan Cerit

Ne karanlığın koynunda bulursun ölümsüzlüğü,
ne de güneşin ışıklarında....
Sarı bir gül koparır atarsın karşı kaldırımda bekleyen sessizliğe,
susar kalırsın oracıkta,
SUSTUM...söyleyecek sözüm kalmadı benim....!

Ne, anlamı var bu sözlerin nede muhatabı var yalnızlığımın…
bir isyan bayrağı gibi kan kırmızı gözlerim,
çorak kalmış bir yürekte kıraç kalan dilim.
SUSTUM… söyleyecek sözüm kalmadı benim…!

Aralanmış perdesi ar dediğin resmi geçitin, aralanmış gözlerim.
Aralanmış dudaklarım haykırmak istercesine sana
SUSTUM…söyleyecek sözüm kalmadı benim…!

Naçar kalır dururum gök yüzünün en tepesinde,
binlerce ayak altında ezilir yüreğim,
Kan kusarım can alırım şarkılarda, söyleyemem
Lanetler yağdırırlar gökyüzünden üzerime,
SUSTUM… söyleyecek sözüm kalmadı benim…!

Birdaha açmayacağım kan kokan ağızımı,
bir daha sürmeyeceğim ellerimi yanan tenine,
kudurmuş bir it gibi tekmeleye tekmeleye öldüreceğim içimdeki seni,
Lanetler yağdıracağım, Küfürler savuracağım bu kalbi bana veren yüceye,
…..susacağım, asırlarca susacağım tek kelime bile etmeden
SUSTUM… söyleyecek sözüm kalmadı benim....