Susmayı öğrendim yokluğunda.
Kamçılanmış sözlerimi yutmayı,
Nefes alamamayı öğrendim.
Bir sigara dumanında boğulmayı da.
Yokluğunda küçüldükçe küçüldüm,
Büyüdüğünü sananların yanında.
Artık yutkunuyorum sözlerimin önünden.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta