sustum, öylece kalakaldım varlığı karşısında
zira kelimeler bile acizleşmişti karşısında
ki konuşmak pahabiçilmez bir pırlantayı
çamura boyamak kadar gereksizdi
zaten konuşacak mecal de kalmamıştı, çatlayan dudaklarımda
ellerim hissiz
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta