Sustuklarım buraya dahil değil

Zeynep Beşen
998

ŞİİR


26

TAKİPÇİ

Sustuklarım buraya dahil değil

sahi söylesene,
hangi bahardan düştün böyle;
içimdeki mevsimlerden sınır dışı edilmiş yere,
gökten iner gibi zenbilden düşer gibi,
hangi arada düşü verdin onulmadık yerde yüzüme.
içim hep koyu kırmızı bundan sonra,
ve mavilerimi turuncuya çoktan peşkeş çektim..
laciverti sende çok benimsedim.
ve artık bilmelisin
sustuklarım buraya dahil değil!
ne zaman konuşsam kural ihlali sayacaklar,
bu yüzden çoğul suskunlardanım;
bu yüzden yüzünde sustuğum
ve içimden gözlerine bağırdığım.
kimse duysun istemedim,
bana ait kalmalıydın!
ellerime bile söylemedim,
kulağım duysa, ihanet sayardım.
şimdi bir umursamazlığın peşinde,
oradan buraya susmaktayım.
ne ben şikayetciyim,nede düşüncelerim.
böylesi protokole daha uygun bilmelisin.
umulmadık anda hançerlenişim,
hemde sen tarafımdan,
düşünsene ne kadar komik!
çağdaş ülkelerdeki demokrasi kadar komik!
anca can yakıyor,ve ancak insan öldürüyor.
bundan, sen yinede yabancı kal bu şarkıya,içimdeki ağıda,dışımda ki kahkahaya.
ve bilmediğin bir şarkıya müebbet yedin, seni tebrik ederim.
kalemin kırıldı,defterim içime dürüldü;
bu sevmek oyununda affetmek yok! ,cümlesine şu anda küfür etmekteyim,lütfen çocuklarınızı buradan uzaklaştırın.
seven sevdiğine kırılamaz öğrenemedin gitti/n.
ama sevilen sevilmediğini, bir bankta unuta bilir, sonuçta insanız biz.
çiğ olmaya çok müsaitiz,yada öyle inandırıldık.
şimdi sen yoksun!
bende var mıyım? açıkçası bunu daha çözümlemek istemiyorum.
ve şimdi yönün batıya bakarken,
bende doğunda kalırken ve aşk ortada bırakılırken.
ve tüm duyuların bana sağırken!
ola bildiğimden öte de bağırma hakkımı kullanıyorum.
sana neden demiyorum!
öncelikle bu soruyu defterinden sil!
şu an sadece yorgunum.
say ki bin yıllık yokluğunu taşımışım.
evim barkım yıkılmış, ekolojik buhranlara sen tarafından gebe bırakılmışım.
ömrümün altları morarmış.
bilen görüyor beni,seni arıyorum.
bilen susuyor beni, seni seviyorum!
dediğim gibi yorgunum yokluğuna,
burada biraz susuyorum.
bitişim intihardan sayılmasın diye nefes almalıyım.
gördüğüm her yerde döşünü arıyorum.
şiddetle uyumam lazım.
uyursam geçeceksin biliyorum.
uyursam konuşmam biliyorsun.
ne zaman seni konuşsam kural ihlali sayılıyorum.
üzgünüm,istemediğin bir yerde uykumu boğuyorum.
ve yeni yeten şairler gibi,
kırgınlığımı kelimelere bulayamıyorum.
üzgünüm! seni hala...burası şaire kalsın.

Zeynep Beşen
Kayıt Tarihi : 20.10.2014 02:08:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


sonra x x si sevmiş gibi yapmış,sonra öteki x de seviyor sanmış,sonra öteki x öbürüne çok güzel bir süpriz yapmış,öbür x de o süprizi görünce mutluluktan ağlamış,çünkü öylesi sevilmek x sin bünyesini bayağı bir zorlamış,x sin bilmediği ise,öteki x sin burada susma hakkını kulanması olmuş...x bilmiş x sevmekten korkan biriymiş.neyse işte x le x si toplamışlar hiç olmuş x hiçliği zaten severmiş.öteki x te böyle bir hiçliği..rüyasına yatırmış..yüreğine sormamış..rüyasına yatırmış..öteki x de susmak hakkını kullanmış..sonra işte hikaye dağa çıkmış ağacı yemiş suya düşmüş su çekilmiş öylee bitmiş..falanda filan işte.. :) dalğa herşeye uyum sağlar bizce..

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Zeynep Beşen