Sustukça sen Şiiri - Faruk Avşar

Sustukça sen bir ayrılık başlıyor bende
sanki bedenim ruhumdan ayrılıyor
mektupta kanla yazılmış acımasız
son veda gibi...

Sustukça sen sanki kendimle
vedalaşıyorum karanlık tabutumda
arkama bakmadan son Dakkaları mı
yaşayarak seni terk ediyorum...

Sustukça sen sanki Azrail le
karanlık mezarımda hesaplaşıyorum
bana vurulan her darbede bin pişmanlık
yaşayarak seni sayıklıyorum
kanayan yaralarımda sanki seni hatırlıyorum...

Sustukça sen cehennemin yedi kat dibinde
alevlerin içinde yakılarak tüm günahlarımızın
cezası da benden alınıyor acımasızca...
sustukça sen sanki ben hiç olmamış gibi
bir hiç oluyorum...!