Sustuk Sessizce Şiiri - Kutsal Çakıroğlu

Hayatın güzel olduğunu yüreğimizde ısıttığımız tüm güzellikleri bulmak için
dinlerdik birlikte romantik fon müziğinin ritmini yüreğimizde hissederek,
Umutlarımızı yeşerterek uyandırırdık her gün gönlümüzdeki sevgi dolu güneşi..
Yüreğimizdeki,çiçeklere rengini veren yeşeren bir umut tohumu vardı içimizde
toprağımıza sevgi sözcükleri ekerek sevgiler toplamayı umduk gönül bağımızdan
savaşlar verdik çetin doğanın bağrında,yağmurlu fırtınalı hoyrat rüzgarlarında.
Sevgiyle ışık saçarak doğan her güneşle geleceğe dair, bu hayata tutunmak için.
birlikte doğan umutlarımızın, düşlerimizin hayalimizin, yüreğimizde uyandırdığı.
ve denize yansıyan ayın ışıkları gibi, içimizde yaşardık yakamozların pırıltısını

Yalnızca geleceğin yaşamına, umutlarla dolu uzun yollardı düşlerdeki hayallerimiz.
sevinçlerimizle mutluluğumuzla hüzünlerimizle, gözyaşlarımızla sessizce ıslatarak
geleceğin ne getireceği bilinmeyen o sualler dolusu bekleyişinde,umutla yaşarken
güneşimizin o ışınlarını karartarak yağmur yerine gözyaşlarıyla, kara bulutlarla
sonu hazin olan bir ayrılığa tutsak olarak gönderdik yüreğimizde yaşayan sevgiyi.
çiçeklerle bezenmiş rengarenk yaşanmış güzel bir öyküyü yarım bıraktık birlikte.
Yüreğimizdeki o umutlar acı silkinişlerle,uyanıp ansızın ayrılıkları getirdi bize,
Şimdi yaşanan bu aşkın, sevdanın son yolcusuyuz artık
çünkü şimdi artık ikimizde birlikte sustuk sessizce