Sustun, bir sevda yeniden çiçeklenir gibiydi
Göze alsak belki de bitmeden ölecektik.
Bakarsın uçuverecekti kumru güzelliğinde
Leylaklar açacaktı sokaklarda binlerce.
Hep korkacaktık sesinden akşam saatlerinin
Sustun, ellerini uzattın yalnızlığıma yine yeniden.
Ağladım, senli saatlerden korkmanın zamanı değildi artık
Artık çiçeğe durmanın vaktiydi, biliyordum.
Mor salkımlar yağıyordu üzerimize
Bir bulut, bir gökyüzü, bir güneş duruyordu
Sessizce yaşıyorduk sevdamızın öteki yüzünde
Ağladım, gözlerime aldım yüreğini yine yeniden
Durduk, hiç tanımamıştık birbirimizi, yabancıydık belki de
Bir aşk başka bir aşktan belki de geçmemişti
Yokluğunda yalnızlıklar sıralanmıştı boğazıma
Bir yürek bir yüreğe bu denli değmemişti.
Sustuk, bir aşk ellerimizden belki de gitmemişti.
Hatice NayırKayıt Tarihi : 7.4.2014 23:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!