Zamanın bu kendine yetmezliğinde,
Düşlerimiz vardı, alabildiğine sınırsız.
Ve korkularımız,
İki hayat arasındaki Sırat'ın gerçekliğine
...............bahane arayan.
Nice soru - cevapsız değil-
Soru oldukları bile anlaşılmadan
...............girmişti, hayatımıza.
Sanki bir çengelin altında asılı duran
..............kocaman bir noktaydı dünya.
Bu anlamsızlıkların kıskacında,
Susmayı denedik çoğu zaman
Ya da varlığın anlamsızlığında,
' Susmak' tek tercihimizdi.
Biz de -o alıştığımız ama bir türlü
...........bizim olmayan çehremizle-
Kırmamak için birilerini
........... ve kırdırmamak için kendimizi,
Susuverdik! ..
Oysa zamanın bu kendine yetmezliğinde,
Yine de bir yerde, bir yerlerde
Vardı hala düşlerimiz,
Hem de alabildiğine sınırsız.
Kayıt Tarihi : 31.5.2006 13:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!